Stichting AFOS uit Dronten bestaat dit jaar een halve eeuw en Wilde Ganzen vliegt al bijna 25 jaar voor hun projecten in Burkina Faso. Ditta Nicolaï vertelt waarom de inzet van AFOS zo zinvol is.
AFOS heet voluit Actiecomité Flevoland voor Ontwikkelingssamenwerking. Wat zegt u tegen mensen die vinden dat ontwikkelingshulp maar een druppel op een gloeiende plaat is?
Ditta Nicolaï: “Ik zeg altijd: je zal maar degene zijn die in armoede leeft en geholpen wordt met een zonnepaneel of een waterpomp vlakbij je deur. Dat is toch geweldig? Als je in het groot kijkt, ja dan zit de wereld vol ellende. Maar lees maar eens het verhaal van Mirjam Vossen, dan zie je dat ontwikkelingshulp helpt. Wij proberen daar met stichting AFOS in het klein aan bij te dragen. Op onze manier en met kleine stapjes.”
Is dat ook uw drijfveer om dit werk te doen?
“Ja, ik vind het zinvol en leuk werk. De contacten met mensen in andere culturen hebben mijn leven verrijkt. Het is mooi om te zien dat het werk ook mijn dochter Dianne geraakt heeft. Zij ging voor haar studie naar Burkina Faso en werkt nu bij stichting Steun voor Oudalan.”
Terugkijkend op de afgelopen jaren, waar bent u het meest trots op?
“Dat we steeds zijn doorgegaan met het steunen van nieuwe projecten. Ik ben er zelf pas in 1994 bijgekomen, maar je had in het verleden verschillende partijen die ons hielpen bij de fondsenwerving: van de Novib tot NCDO. Dat is allemaal afgelopen. We zijn maar een klein clubje en afhankelijk van giften, maar we bestaan nog steeds. En we hebben er net twee nieuwe, jongere bestuursleden bijgekregen.”
“De maatschappij is ondertussen veranderd. Vroeger voerden in Dronten alle basisscholen met Sint Maarten actie voor AFOS. Nu doet nog maar een school dat. Ik begrijp het ook wel: mensen reizen veel meer, ze zien dat er ook in andere landen een schooltje nodig is. Elke school kiest nu zijn eigen project. Ach, het maakt ook niet uit. Als ze maar wat voor de wereld doen.”
Hoe kwamen jullie bij Wilde Ganzen terecht?
“In 1994 ondersteunde ik voor het eerst een project in Burkina Faso. Het ging om de aanleg van een waterpomp. Het bedrag dat we dachten nodig te hebben, bleek uiteindelijk twee keer zo hoog te zijn. Samen met AFOS heb ik bij Wilde Ganzen aangeklopt. Ik was de naam tegengekomen in de tv-gids. Sindsdien heeft Wilde Ganzen voor vele projecten van ons gevlogen en werken we fijn samen. Omdat ze ons kennen, is een subsidieaanvraag niet zo ingewikkeld. Er is een vertrouwensband ontstaan.”
Hoe ziet u de toekomst voor stichting AFOS?
“Zolang er projecten zijn waar wij iets voor kunnen betekenen, gaan we gewoon door. Zo steunen we kleine onderdelen van een groentetuinproject in het noorden van Burkina Faso. Vrouwen krijgen een stukje grond voor een moestuin met een druppelirrigatiesysteem, verbouwen er groenten die ze vervolgens weer verkopen. Met het verdiende geld ondersteunen ze hun gezin en kunnen de kinderen naar school. Het zijn kleine projecten, maar toch heel zinvol. En we zien dat het werkt! Mooi om dit soort projecten samen met Wilde Ganzen te blijven ondersteunen.”
Speciaal voor het 50-jarig bestaan van AFOS dook Ditta Nicolaï in de archieven en maakte ze een presentatie over de rijke geschiedenis van deze stichting uit Flevoland.