Martijn Janssen (30) werd thuis aan zijn voordeur gevraagd om donateur te worden van Wilde Ganzen. Hij kende onze organisatie toen nog niet.

“Al een tijdje had ik in mijn achterhoofd het idee om een goed doel te steunen. Sinds kort woon ik samen met mijn vriendin in Lent, dichtbij Nijmegen. Ik heb een mooie baan en wil graag iets voor een ander betekenen. Ik werk als basisarts in een verpleeghuis voor ouderen.

Het is ontzettend leuk om bij mensen op bezoek te komen en samen te kijken wat de beste behandeling is. Er worden dan ook regelmatig verhalen over vroeger verteld, dat vind ik mooi. Daar moet je ook de tijd voor nemen. Moeilijker vind ik de bezoeken aan dementerende mensen. Vaak is een gesprek dan niet meer mogelijk en moet je samen met familie overleggen over de beste behandelopties.

Een tijdje terug belde een vriendelijke jongen bij mij aan met het verhaal over Wilde Ganzen. Ik kende jullie organisatie helemaal niet en normaal zal ik niet zo snel iets aan de deur kopen. Maar ik had gelijk zoiets van ‘dit is eigenlijk wel een goed idee’. Ik besloot een eenmalige donatie te doen. In het magazine dat ik kreeg, las ik dat jullie al 65 jaar bestaan en vroeger vooral bekend waren van televisie. Dat wist ik niet.

Met mijn steun aan jullie heb ik het gevoel dat ik iets bij kan dragen aan bijvoorbeeld het verbeteren van onderwijs

Wat mij gelijk aansprak waren de verschillende projecten waar mensen écht wat aan hebben, zoals de bouw van een school of een kliniek. We hebben allemaal op school gezeten. Als ik dan beelden zie van klaslokalen in armere gebieden, besef ik dat ik in veel betere omstandigheden ben opgegroeid. Met mijn steun aan jullie heb ik het gevoel dat ik iets bij kan dragen aan bijvoorbeeld het verbeteren van onderwijs en heb ik het vertrouwen dat mijn geld goed wordt besteed.

Armoede is wereldwijd een groot probleem, je hoort er regelmatig iets over in het nieuws. Verhalen over oorlogen, rampen en klimaatverandering… In mijn eentje kan ik er niet zoveel aan doen, maar met een kleine donatie kan ik nu op een positieve manier mijn steentje bijdragen. Ik heb dan ook besloten om die eenmalige donatie om te zetten in een vast donateurschap.”